Текст песни Seweryn Krajewski - Uciekaj moje serce
Просмотров
235
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Seweryn Krajewski - Uciekaj moje serce, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
sł: Agnieszka Osiecka
Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila,
Splecione ręce, gdzieś na plaży oczu błysk,
Wysłany w biegu krótki list,
Stokrotka śniegu, dobra myśl -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
Kropelka żalu, której winien jesteś ty;
Nieprawda, że tak miało być,
Że warto w byle pustkę iść -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Odloty nagłe i wstydliwe, nie zabawne,
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś.
Załośnie chuda kwiatów kiść,
I nowa złuda, nowa nić -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
УБЕГАЙ, МОЁ СЕРДЦЕ
Короткий миг в пустом отеле в коридоре.
Сплетенье рук. Блеск глаз на пляже. Тёплый бриз.
Письма помятый в спешке лист.
Снежинкой - радостная мысль.
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
Дождливый вторник заменивший воскресенье.
Немного грусти, и повинен в этом ты.
Неправда, что должно так быть,
Что снова в пустоте бродить,
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ, краткость слов.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
Отлёты спешны и стыдливы, не забавны.
Твой пёс и мишка не поймут - как объяснить?
Сирени выцветшая кисть.
Обманов новых вьётся нить.
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ, краткость слов.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila,
Splecione ręce, gdzieś na plaży oczu błysk,
Wysłany w biegu krótki list,
Stokrotka śniegu, dobra myśl -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
Kropelka żalu, której winien jesteś ty;
Nieprawda, że tak miało być,
Że warto w byle pustkę iść -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Odloty nagłe i wstydliwe, nie zabawne,
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś.
Załośnie chuda kwiatów kiść,
I nowa złuda, nowa nić -
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
УБЕГАЙ, МОЁ СЕРДЦЕ
Короткий миг в пустом отеле в коридоре.
Сплетенье рук. Блеск глаз на пляже. Тёплый бриз.
Письма помятый в спешке лист.
Снежинкой - радостная мысль.
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
Дождливый вторник заменивший воскресенье.
Немного грусти, и повинен в этом ты.
Неправда, что должно так быть,
Что снова в пустоте бродить,
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ, краткость слов.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
Отлёты спешны и стыдливы, не забавны.
Твой пёс и мишка не поймут - как объяснить?
Сирени выцветшая кисть.
Обманов новых вьётся нить.
Как это мало, моё сердце, чтобы жить.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ, краткость слов.
Убегай, день спешит,
Ведь позже вспыхнет стыд,
Никто уж не простит холод губ твоих.
sł: Agnieszka Osiecka
Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila,
Splecione ręce, gdzieś na plaży oczu błysk,
Wysłany w biegu krótki list,
Stokrotka śniegu, dobra myśl -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
Kropelka żalu, której winien jesteś ty;
Nieprawda, take tak miało być,
Że warto w byle pustkę iść -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Odloty nagłe i wstydliwe, nie zabawne,
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś.
Załośnie chuda kwiatów kiść,
I nowa złuda, nowa nić -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
ESCAPE MY HEART
A short moment in an empty hotel in the corridor.
Hand weaving Glitter eyes on the beach. Warm breeze.
Letters rumpled in a hurry sheet.
A snowflake is a joyful thought.
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.
Rainy Tuesday replaced Sunday.
A little sadness, and you are guilty of this.
It is not true that it should be,
That wander again in the void,
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
Nobody can forgive the cold lips, the brevity of words.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.
Otlёty hurried and shy, not funny.
Your dog and bear will not understand - how to explain?
Lilac faded brush.
Cheats new winds thread.
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
Nobody can forgive the cold lips, the brevity of words.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.
Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila,
Splecione ręce, gdzieś na plaży oczu błysk,
Wysłany w biegu krótki list,
Stokrotka śniegu, dobra myśl -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach,
Kropelka żalu, której winien jesteś ty;
Nieprawda, take tak miało być,
Że warto w byle pustkę iść -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
Odloty nagłe i wstydliwe, nie zabawne,
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś.
Załośnie chuda kwiatów kiść,
I nowa złuda, nowa nić -
To wciąż za mało, moje serce, żeby yć.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust, braku słów.
Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt chłodu ust Twych.
ESCAPE MY HEART
A short moment in an empty hotel in the corridor.
Hand weaving Glitter eyes on the beach. Warm breeze.
Letters rumpled in a hurry sheet.
A snowflake is a joyful thought.
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.
Rainy Tuesday replaced Sunday.
A little sadness, and you are guilty of this.
It is not true that it should be,
That wander again in the void,
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
Nobody can forgive the cold lips, the brevity of words.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.
Otlёty hurried and shy, not funny.
Your dog and bear will not understand - how to explain?
Lilac faded brush.
Cheats new winds thread.
How small it is, my heart to live.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
Nobody can forgive the cold lips, the brevity of words.
Run away, the day is in a hurry,
After all, shame will break out later
No one will forgive the cold of your lips.