Текст песни Oraj kantoj - Radio verda
Просмотров
47
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Oraj kantoj - Radio verda, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
muziko: V. Sapojnikov
traduko: J. Zaznobina
Enigme eksusuras apudborda ond’,
Gitaro spiras ĉe la fajro lasta.
Hodiaŭ adiaŭas ni ĉe mara bord’.
Ne povas adiaŭon mi prokrasti.
Radio verda de la sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Sur fajra flamo, kiu brulas arde.
Al mi vi diru ion ĝisrevidan.
Ne renkontiĝos ni dum tuta jaro.
Kaj ne rigardu min vi kun sopiro.
Ĝis novaj revoj — nepre en tendaro.
Ne tristu kamarad’ ĝis renkontiĝo.
Salutoj, adiaŭoj kune estas.
Ne povas homoj vivi sen disiĝoj.
Ne povas ili sen amikoj resti.
Mi volas vivi kun amikoj miaj —
Esperantistoj miaj verdastelaj.
Kaj trinkas mi pro amikeco tia,
Kiu kunigos nepre nin, fidelajn.
Rebriloj de la fajro balanciĝas
Sur foliaro verda kaj tenera.
Vespero lasta baldaŭ jam finiĝos,
Sed restos niaj steloj kaj esperoj.
traduko: J. Zaznobina
Enigme eksusuras apudborda ond’,
Gitaro spiras ĉe la fajro lasta.
Hodiaŭ adiaŭas ni ĉe mara bord’.
Ne povas adiaŭon mi prokrasti.
Radio verda de la sunsubiro.
Tra pluvaj nuboj glitis ĝi hazarde.
La verdan stelon tralumis mire
Sur fajra flamo, kiu brulas arde.
Al mi vi diru ion ĝisrevidan.
Ne renkontiĝos ni dum tuta jaro.
Kaj ne rigardu min vi kun sopiro.
Ĝis novaj revoj — nepre en tendaro.
Ne tristu kamarad’ ĝis renkontiĝo.
Salutoj, adiaŭoj kune estas.
Ne povas homoj vivi sen disiĝoj.
Ne povas ili sen amikoj resti.
Mi volas vivi kun amikoj miaj —
Esperantistoj miaj verdastelaj.
Kaj trinkas mi pro amikeco tia,
Kiu kunigos nepre nin, fidelajn.
Rebriloj de la fajro balanciĝas
Sur foliaro verda kaj tenera.
Vespero lasta baldaŭ jam finiĝos,
Sed restos niaj steloj kaj esperoj.
музыка: В. Сапойников
перевод: Я. Зазнобина
Enigme exusuras apudborda ond ',
Гитара дышит на последнем огне.
Сегодня мы прощаемся на берегу моря. "
Я не могу оставить это отложено.
Зеленое радио заката.
Сквозь дождливые облака он скользил случайно.
Зеленая звезда Тралумис болото
На огненном пламени, которое горит.
Я скажу тебе кое-что до меня.
Мы не встретим нас целый год.
И не смотри на меня с желанием.
До новых мечтаний - обязательно в лагере.
Не огорчайте товарища до встречи.
Приветствую, прощаемся вместе.
Люди не могут жить без разлуки.
Они не могут оставаться друзьями.
Я хочу жить с моими друзьями -
Эсперантисты моей любви.
И я пью такого друга,
Кто присоединится к нам обязательно, верный.
Пожарные горелки сбалансированы
На листве зеленый и нежный.
Вечер подходит к концу,
Но наши звезды и надежды останутся.
перевод: Я. Зазнобина
Enigme exusuras apudborda ond ',
Гитара дышит на последнем огне.
Сегодня мы прощаемся на берегу моря. "
Я не могу оставить это отложено.
Зеленое радио заката.
Сквозь дождливые облака он скользил случайно.
Зеленая звезда Тралумис болото
На огненном пламени, которое горит.
Я скажу тебе кое-что до меня.
Мы не встретим нас целый год.
И не смотри на меня с желанием.
До новых мечтаний - обязательно в лагере.
Не огорчайте товарища до встречи.
Приветствую, прощаемся вместе.
Люди не могут жить без разлуки.
Они не могут оставаться друзьями.
Я хочу жить с моими друзьями -
Эсперантисты моей любви.
И я пью такого друга,
Кто присоединится к нам обязательно, верный.
Пожарные горелки сбалансированы
На листве зеленый и нежный.
Вечер подходит к концу,
Но наши звезды и надежды останутся.