Текст песни Neuro Dubel - Марскi Чалавек
Просмотров
223
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни Neuro Dubel - Марскi Чалавек, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
Neuro Dubel - Марскі Чалавек
-------------------------------------
І рэк, і азёраў мы маем зашмат.
А мораў няма, акіянаў няма.
А мне дык нічога, а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.
А мне дык нічога, а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.
Ён тут нараздіўся і вырас ён тут,
Але ў Карабельны пайшоў Інстытут.
Усе акіяны і моры скарыў,
І вось на Радзіму вярнуўся стары.
Усе акіяны і моры скарыў,
І вось на Радзіму вярнуўся стары.
Хадзіў ён хістаўся па цвёрдай зямлі,
Нібыта па хісткім ідзе караблі,
А мора ня бачыў - гарэла душа,
І ромам душыў ён душэўны пажар.
А мора ня бачыў - гарэла душа,
І ромам душыў ён душэўны пажар.
Вось так і сканаў між азёраў і рэк
Тутэйшы, але ўжо марскі чалавек -
Ляжыць у сваёй беларускай зямлі
Ў драўляным апошнім сваім караблі.
Ляжыць у сваёй беларускай зямлі
Ў драўляным апошнім сваім караблі.
-------------------------------------
І рэк, і азёраў мы маем зашмат.
А мораў няма, акіянаў няма.
А мне дык нічога, а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.
А мне дык нічога, а быў чалавек,
Што з гэтай прычыны закончыў свой век.
Ён тут нараздіўся і вырас ён тут,
Але ў Карабельны пайшоў Інстытут.
Усе акіяны і моры скарыў,
І вось на Радзіму вярнуўся стары.
Усе акіяны і моры скарыў,
І вось на Радзіму вярнуўся стары.
Хадзіў ён хістаўся па цвёрдай зямлі,
Нібыта па хісткім ідзе караблі,
А мора ня бачыў - гарэла душа,
І ромам душыў ён душэўны пажар.
А мора ня бачыў - гарэла душа,
І ромам душыў ён душэўны пажар.
Вось так і сканаў між азёраў і рэк
Тутэйшы, але ўжо марскі чалавек -
Ляжыць у сваёй беларускай зямлі
Ў драўляным апошнім сваім караблі.
Ляжыць у сваёй беларускай зямлі
Ў драўляным апошнім сваім караблі.
Neuro Dubel - Mariner
-------------------------------------
And the rivers and lakes we have too many.
And the seas no, no oceans.
And to me nothing, and there was a man,
For that reason, he ended his life.
And to me nothing, and there was a man,
For that reason, he ended his life.
He immediately narazdivsya and he grew up here,
But Ship went Institute.
All oceans and seas conquered,
And then he returned to his homeland old.
All oceans and seas conquered,
And then he returned to his homeland old.
He walked staggered on solid ground,
Allegedly on shaky going ships,
And the sea is not seen - burning soul,
And rum he choked spiritual fire.
And the sea is not seen - burning soul,
And rum he choked spiritual fire.
That's how he died between the lakes and rivers
The local, but the sea people -
It lies in its Belarusian land
In his last wooden ship.
It lies in its Belarusian land
In his last wooden ship.
-------------------------------------
And the rivers and lakes we have too many.
And the seas no, no oceans.
And to me nothing, and there was a man,
For that reason, he ended his life.
And to me nothing, and there was a man,
For that reason, he ended his life.
He immediately narazdivsya and he grew up here,
But Ship went Institute.
All oceans and seas conquered,
And then he returned to his homeland old.
All oceans and seas conquered,
And then he returned to his homeland old.
He walked staggered on solid ground,
Allegedly on shaky going ships,
And the sea is not seen - burning soul,
And rum he choked spiritual fire.
And the sea is not seen - burning soul,
And rum he choked spiritual fire.
That's how he died between the lakes and rivers
The local, but the sea people -
It lies in its Belarusian land
In his last wooden ship.
It lies in its Belarusian land
In his last wooden ship.