Текст песни MaNga - Alisirim Gozlerimi Kapamaya
Просмотров
67
0 чел. считают текст песни верным
0 чел. считают текст песни неверным
Для вашего ознакомления предоставлен текст песни MaNga - Alisirim Gozlerimi Kapamaya, а еще перевод песни с видео или клипом. Также вы можете прослушать песню онлайн
Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık oldugum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı…
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Beрь как-будто чист.
Я опрометчиво доверился сладким сказкам о завтра
.
Моя воспоминания о детстве наполовину ложные
И я не находил героя вне комикса.
Вот бы пыль в моих мечтах была не настолько розовой.
Я задал все вопросы, но не нашел ответов.
Вместо ответов была ложь. Но вся эта ложь
Не могла восстановить разбитое, рассказы не могли стать реальностью...
Никто не говорил, на тех улицах где я влюбился,
Но город никогда не молчал…. Всегда кричали…все кричали
Если кто-нибудь даст мне последнюю надежду
И скажет, что однажды все будет хорошо.
Возможно, я поверю в эту ложь,
И привыкну закрывать на это глаза.
Если там вдалеке я увижу дорогу, которая заканчивается под светом огней,
Ангелы должны будут забрать меня до того, как я сдамся пытке темноты.
Прежде чем меня заметят на асфальте с переломами всего в крови.
Сколько детских мечт было затеряно среди руин?
Почему люди забывают о своих собственных повадках?
На каком пути и сколько людей погибло просто так?
Если кто-нибудь даст мне последнюю надежду
И скажет, что однажды все будет хорошо.
Возможно, я поверю в эту ложь,
И привыкну закрывать на это глаза.
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık oldugum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı…
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Beрь как-будто чист.
Я опрометчиво доверился сладким сказкам о завтра
.
Моя воспоминания о детстве наполовину ложные
И я не находил героя вне комикса.
Вот бы пыль в моих мечтах была не настолько розовой.
Я задал все вопросы, но не нашел ответов.
Вместо ответов была ложь. Но вся эта ложь
Не могла восстановить разбитое, рассказы не могли стать реальностью...
Никто не говорил, на тех улицах где я влюбился,
Но город никогда не молчал…. Всегда кричали…все кричали
Если кто-нибудь даст мне последнюю надежду
И скажет, что однажды все будет хорошо.
Возможно, я поверю в эту ложь,
И привыкну закрывать на это глаза.
Если там вдалеке я увижу дорогу, которая заканчивается под светом огней,
Ангелы должны будут забрать меня до того, как я сдамся пытке темноты.
Прежде чем меня заметят на асфальте с переломами всего в крови.
Сколько детских мечт было затеряно среди руин?
Почему люди забывают о своих собственных повадках?
На каком пути и сколько людей погибло просто так?
Если кто-нибудь даст мне последнюю надежду
И скажет, что однажды все будет хорошо.
Возможно, я поверю в эту ложь,
И привыкну закрывать на это глаза.
Tertemizdi sanki dünya gözlerimi açtığım anda
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık oldugum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı ...
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
It seems to be clean.
I recklessly trusted sweet tales of tomorrow
.
My childhood memories are half false
And I did not find a hero outside the comic.
That would be the dust in my dreams was not so pink.
I asked all the questions, but did not find the answers.
Instead of answers there was a lie. But all this lies
Could not restore the broken, the stories could not become a reality ...
Nobody said, on those streets where I fell in love,
But the city never was silent .... Always screaming ... everyone screaming
If anyone gives me one last hope
And he will say that one day everything will be fine.
Perhaps I will believe this lie
And get used to close my eyes to this.
If there in the distance I see a road that ends under the light of lights,
Angels will have to pick me up before I surrender to the torture of darkness.
Before they notice me on the pavement with fractures of everything in the blood.
How many childhood dreams were lost among the ruins?
Why do people forget about their own habits?
On what path and how many people just died?
If anyone gives me one last hope
And he will say that one day everything will be fine.
Perhaps I will believe this lie
And get used to close my eyes to this.
Hiç düşünmeden inandım masal tadında yarınlara
Yalanlar ortasında kaldı tüm çocukluk anılarım
Çizgi romanların dışında bir kahraman bulamadım
Toz pembe olmasaydı keşke tüm rüyalarım
Hep sorular sordum ama cevaplarını alamadım
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Kavuşamadı hiç ayrılanlar, masallar gerçek olmadı
Aşık oldugum sokaklarda kimseler konuşmadı
Ama şehir hiç susmadı hep ağladı hep ağladı ...
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
Ben inanirim belki de bu yalana
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya
Bir yol görünse uzaklarda ışıklar altında son bulan
Melekler alsa beni götürse karanlığa teslim olmadan
İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı
Son bir umut verse biri
Ve güzel olacak bir gün herşey dese
It seems to be clean.
I recklessly trusted sweet tales of tomorrow
.
My childhood memories are half false
And I did not find a hero outside the comic.
That would be the dust in my dreams was not so pink.
I asked all the questions, but did not find the answers.
Instead of answers there was a lie. But all this lies
Could not restore the broken, the stories could not become a reality ...
Nobody said, on those streets where I fell in love,
But the city never was silent .... Always screaming ... everyone screaming
If anyone gives me one last hope
And he will say that one day everything will be fine.
Perhaps I will believe this lie
And get used to close my eyes to this.
If there in the distance I see a road that ends under the light of lights,
Angels will have to pick me up before I surrender to the torture of darkness.
Before they notice me on the pavement with fractures of everything in the blood.
How many childhood dreams were lost among the ruins?
Why do people forget about their own habits?
On what path and how many people just died?
If anyone gives me one last hope
And he will say that one day everything will be fine.
Perhaps I will believe this lie
And get used to close my eyes to this.